August Marian Kowalczyk
Polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, reżyser. Urodził się 15 sierpnia 1921 w Tarnawie Górze. Związany z Dzierzgowem, gdzie uczęszczał do szkoły podstawowej oraz z Bieganowem, gdzie mieszkała jego ciotka Stefa. Po zdanej maturze planował uczyć się w seminarium, lecz wybuch wojny przerwał te plany. 4 grudnia 1941 w czasie próby przedostania się do Wojska Polskiego we Francji został aresztowany i przetransportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Otrzymał numer 6804, pracował m. in. przy rozbiórce zbombardowanej synagogi w Oświęcimiu. W 1942 roku został przeniesiony za kontakty z ludnością cywilną do dożywotniej kompanii karnej. Wraz z innymi więźniami 10 czerwca 1942 podjął próbę ucieczki. Ukrywał się przez kilka tygodni, a później z fałszywymi dokumentami wyjechał na Śląsk, po czym dotarł do Krakowa. Do końca wojny walczył w szeregach AK w miechowskiem. 9 listopada 1945 zadebiutował jako aktor. Występował na deskach Teatru Rapsodycznego i Ludowego w Krakowie, Teatru Polskiego w Warszawie oraz Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. W latach 1962-1966 sprawował funkcję dyrektora Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, a w latach 1968-1981 dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie. W czasie jego kadencji Józef Szajna wystawił swoją wersję Fausta Johanna Wolfganga Goethego.
Wieloletni wiceprezes Zarządu Głównego Towarzystwa Opieki nad Oświęcimiem, przewodniczący Krajowej Rady Polskiej Unii Ofiar Nazizmu i Rady Fundacji Pomnika-Hospicjum Miastu Oświęcim oraz członek Rady Fundacji "Polsko-Niemieckie Pojednanie".
W 1995 roku ukazała się jego książka zatytułowana „Refren kolczastego drutu: Trylogia prawdziwa”, będąca zapisem wspomnień z pobytu w Auschwitz-Birkenau, ucieczki oraz okresu ukrywania się.
FILMOGRAFIA
Rób swoje, ryzyko jest twoje (2002) – lekarz więzienny
Kanclerz (serial telewizyjny) (1989) – stary szlachcic, zwolennik Maksymiliana
Alchemik Sendivius (serial telewizyjny) (1988) – Seton
Alchemik (1988) – Seton
Tajemnica Enigmy (serial telewizyjny) (1980–1981) – pułkownik Rivet ze Sztabu Generalnego armii francuskiej (odc. 2. Zaproszenie do Warszawy, odc. 5. Żólte kartki i odc. 7. W sidłach Abwehry)
Sekret Enigmy (1979) – pułkownik Rivet ze Sztabu Generalnego armii francuskiej
Znak orła (serial telewizyjny) (1977) – przeor Wilhelm (odc. 1. Edukacja. 1308 i odc. 2. Słowo Zakonu)
Układ krążenia (serial telewizyjny) (1977–1978) – Marek Lipczyc, dyrektor kombinatu, mąż Anny (odc. 1. Wysoka góra i odc. 2. Obwiniony)
Polskie drogi (1976) – gestapowiec Schroeder (odc. 9. Do broni i odc. 11. W obronie własnej)
Wergili (1976) – dyrektor
Gniazdo (1974) – dostojnik na dworze czeskim
Janosik (1974) – generał austriacki
Wielka miłość Balzaka (serial telewizyjny) (1973) – jasnowidz (odc. 4. Komedia ludzka)
Janosik (serial telewizyjny) (1973) – generał austriacki ( odc. 7. Beczka okowity, odc. 8. Dobra cena i odc. 13. Zdrada)
Chłopi (1973) – wójt Piotr
Chłopi (serial telewizyjny) (1972) – wójt Piotr
Epilog norymberski (1970) – Alfred Jodl
Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967–1968) – sturmbannführer Johann Dehne (odc. 9. Genialny plan pułkownika Krafta i odc. 16. Akcja "Liść dębu")
Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) – jeździec Wielkiej Inkwizycji, aresztujący van Wordena
Barwy walki (1964) – rotmistrz, dowódca oddziału NSZ
Drugi brzeg (1962) – sędzia śledczy
Milczące ślady (1961) – "Piorun", dowódca oddziału
Kwiecień (1961) – major Lipiec, prokurator dywizji
Rok pierwszy (1960) – Krosno, oficer UB
Pokolenie (1954) – ksiądz
Piątka z ulicy Barskiej (1953) – Zenon, szef "organizacji"
Ksiądz Tadeusz Grabek
Ksiądz Tadeusz Grabek pochodził z rodziny chłopskiej. Urodził się 20 grudnia 1927 roku we wsi Tarnawa obok Sędziszowa. W 1946 roku ukończył w przyśpieszonym trybie Gimnazjum w Szczekocinach, a następnie wstąpił do seminarium duchownego w Kielcach, gdzie odbył studia filozoficzno-teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Franciszka Sonika 29 marca 1952 roku. W 1955 roku podjął studia wyższe w Akademii Teologii Katolickiej, obecnym Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pierwszą placówką duszpasterską księdza Tadeusza Grabka była parafia w Kijach, następnie został przeniesiony do Kurzelowa, Brzeska, Skały, Smardzowic i Wiślicy. Do parafii w Dzierzgowie trafił w 1961 roku. Był jej niezwykle oddany i cieszył się powszechnym zaufaniem wiernych. Ksiądz Grabek zajął się historią parafii i opracował dzieje cudownego obrazu NMP. Dzięki jego staraniom wizerunek poddano konserwacji w pracowni profesora Rudolfa Kozłowskiego. Zmarł po długiej chorobie 26 grudnia 1994 roku i zgodnie ze swoją wolą został pochowany na cmentarzu w Dzierzgowie.
Bracia Stanisław i Kazimierz Skowron
Synowie Stanisława Skowrona i Marii z Chabrów. Aktywni członkowie i działacze AK w powiecie włoszczowskim. Stanisław nosił pseudonim Pantera, Kazimierz – Mewa. Organizowali tajne nauczanie, kolportowali konspiracyjną prasę, uczestniczyli w wielu akcjach sabotażowych i bojowych. Stanisław zorganizował nasłuch radiowy, Kazimierz zainicjował pierwszą komórkę zbrojnego ruchu oporu w gminie Radków. Obaj musieli się ukrywać. Kazimierz zginął w potyczce z Niemcami pod Seceminem w sierpniu 1943 roku, jego brat został zabity w 1945 roku.
Nina Morstin
Ostatnia zarządczyni dworu w Bieganowie. W czasie II wojny światowej organizowała pomoc dla żołnierzy, żeńską służbę zdrowia i działała w konspiracji.
Adam Antoni Piasecki - król czekolady, założyciel firmy Wawel
Adam Antoni Piasecki urodził się 24 grudnia 1873 roku w Bieganowie, a został ochrzczony 28 grudnia w kościele w Dzierzgowie. Mieszkał w dworku w Bieganowie, a jego ojciec był dworskim agronomem. W wieku 12 lat młody Adam odbył praktykę w cukierni Mullerewicza w Kielcach, a następnie po dwóch latach przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1893 roku zdał egzamin czeladniczy. W 1910 roku otworzył pierwszą fabrykę cukrów i czekolady. Znany ze swego patriotyzmu, w czasie I wojny światowej wspierał swoimi wyrobami polskich, przekazał znaczne sumy pieniędzy na organizację plebiscytu na Śląsku oraz odnowienie Wawelu po odejściu Austriaków. W okresie II wojny światowej budynki jego fabryki przejął Wehrmacht. W 1944 roku został aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu na Montelupich. Następnie został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Zginął prawdopodobnie w czasie ewakuacji więźniów do Belsen-Bergen. Został pochowany w zbiorowej mogile.